بدون خداحافظی رفتن یکی از کابوس‌های زندگی من است. این که جوابی برای سوال چرا رفتی، چرا بی‌قرارم نداشته باشم.
اما زندگی همیشه این طور نیست که آدم‌ها به تو توضیحی بدهند. مقید به این باشند که تنها گذاشتنت را توجیه کنند و برای جایی که خالی گذاشته‌اند متنی بنویسند.
آدم‌هایی که دوست داری و دوست داشتی می‌بینی که نیستند. در را در صورت تو بسته‌اند، دست‌هایت را خالی گذاشته‌اند و رفته‌اند.
